Dyrektorzy

Jakob Hacks - dyrektor w latach 1898 - 1910

Moritz Goldschmidt - dyrektor w 1910

Richard Bürger - dyrektor w latach 1910 - 1922

Edward Czernichowski - dyrektor w latach 1922 - 1925
(ur.1891- zm.1955) - pierwszy dyrektor komisaryczny Wyższej Szkoły Realnej. Przybył do Katowic w 1922 r. z Czerniowiec i zgodnie z poleceniem władz oświatowych jako nowy dyrektor szkoły przystąpił do organizowania polskich oddziałów klasowych. W szkole zastał niemieckiego dyrektora Buergera, posiadającego niemiecki dekret, wydany przez magistrat miasta Katowice i ustalający go dożywotnio dyrektorem „Oberrealschule”. Dyrektor Buerger odmówił oddania szkoły w ręce prof. Czernichowskiego i sabotował przez pewien czas zarządzenie Wydziału Oświecenia Publicznego. W tej dramatycznej sytuacji prof. Czernichowski polecił woźnemu Zipsowi wnieść do gabinetu drugie biurko dla siebie i ogłosił zapisy do klas I-IV z polskim językiem nauczania. Po kilku tygodniach, dyr. Buerger dał za wygraną, opuścił stanowisko dyrektora i wyjechał do Niemiec. E. Czernichowski zwerbował nauczycieli i uruchomił wiosną 1923 r. pierwsze cztery klasy. Dobry dydaktyk i organizator, skompletował w latach 1923-1925 grono nauczycielskie i wpływał wydatnie na podniesienie poziomu nauczania. Nad wyraz pracowity, obowiązkowy i ofiarny często hospitował lekcje młodych nauczycieli, udzielał wskazówek i pouczeń. W związku z faktem, iż w latach 1919-1927 odczuwano w Polsce, a szczególnie na Górnym Śląsku, duży brak nauczycieli o pełnych kwalifikacjach, większość grona stanowili młodzi nauczyciele, przeważnie absolwenci Uniwersytetu Jagiellońskiego, nieposiadający egzaminu państwowego. E. Czernichowski pomagał im w uzyskiwaniu kwalifikacji. Działalność Edwarda Czernichowskiego nie podobała się urzędnikom Oddziału Szkolnego Magistratu. Próby polszczenia szkolnictwa średniego wywołały także ataki prasy niemieckiej. W maju 1925 r. Magistrat rozpisał konkurs na stanowisko dyrektora Miejskiego Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego. W wyniku konkursu stanowisko dyrektora stracił E. Czernichowski, a powierzono je dr Feliksowi Steuerowi. Z polecenia władz E. Czernichowski objął stanowisko dyrektora Państwowego gimnazjum Klasycznego w Katowicach czyli dzisiejszego Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza. W okresie II wojny światowej Edward Czernichowski był referentem statystyczno-finansowym w Okręgowym Biurze Oświaty i Kultury „Polski Podziemnej”. Reprezentował Okręg Śląski w ogólnopolskich władzach szkolnych, był też aktywnym członkiem Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich. Po drugiej wojnie światowej został przeniesiony służbowo do stolicy. Jego potomkowie mieszkają dziś w Warszawie.

Feliks Steuer - dyrektor w latach 1925 - 1939 i w 1945 roku
(ur. 5 listopada 1889 w Sułkowie koło Baborowa, zm. 30 maja 1950 w Katowicach) doktor filozofii, dialektolog, badacz narzecza baborowskiego (dialekt morawski) i sułkowskiego (dialekt polski). Studiował początkowo na Wydziale Teologicznym w Insbrucku, a następnie przeniósł się na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Wrocławskiego, który ukończył w 1915 roku. Studiował slawistykę pod kierunkiem wybitnego slawisty, profesora Paula Dielsa. W 1918 roku otrzymał dyplom doktora i magistra nauk wyzwolonych, a w 1919 roku uzyskał uprawnienia do nauczania w szkołach średnich. Po plebiscycie przeprowadził się do polskiej części Śląska i uzyskał obywatelstwo polskie. W latach 1923 - 1925 pełnił obowiązki dyrektora Gimnazjum Państwowego w Katowicach. W latach 1925 - 1939 był dyrektorem Miejskiego Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego im. M. Kopernika, wyłonionym w wyniku konkursu ogłoszonego przez magistrat. W 1937 roku został członkiem komisji językoznawczej Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie. Po zakończeniu II wojny światowej na nowo organizował Miejskie Gimnazjum i ponownie został jego dyrektorem. Placówką tą kierował do 24 maja 1945 roku. Pracę nauczyciela kontynuował do 25 maja 1948 roku. Względy zdrowotne zadecydowały o zakończeniu kariery pedagoga. Ważne miejsce w jego życiu zajmowało także badanie gwary okolic, z których pochodził. Pisał o dialekcie sułkowskim i baborowskim. Swoje prace opisał w trzech monografiach naukowych "Branickie podreci" (Narzecze branickie), "Dialekt sulkowski", "Narzecze baborowskie". W okresie międzywojennym zasłynął także jako twórca tak zwanej "ortografii Steuera", czyli sposobu zapisywania gwary śląskiej. Do zalet systemu opracowanego przez niego należał fakt, że był łatwo przyswajany przez większość Ślązaków oraz ujednolicił zapis miękkich spółgłosek. Jego główną wadą było duże podobieństwo do pisowni polskiej, co sprzyjało zacieraniu różnicy w wymowie niektórych głosek u Ślązaków posługujących się także językiem polskim. Feliks Steuer był również autorem zbioru wierszy "Z naszej źymjy ślunskiej" (Z naszej ziemi śląskiej) oraz wspomnień o swoim ojcu zatytułowanych "Ostatni gwojźdźaurz" (Ostatni gwoździarz). Zmarł 30 maja 1950 roku i został pochowany na cmentarzu w Baborowie.

Władysław Bryniarski - dyrektor w latach 1945 - 1950
(ur. 16 czerwca 1901 w Nowym Targu, zm. 1977) doktor filozofii, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 1924 r. nauczyciel języka polskiego w Miejskim Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym im. M. Kopernika. W okresie od 1924 do 1939 roku pracował również jako nauczyciel języka polskiego w szkole mniejszości niemieckiej, zwany był "ambasadorem kultury polskiej". W czasie okupacji brał udział w tajnym nauczaniu w Krakowie. 6 marca 1945 roku powrócił na Śląsk i ponownie podjął pracę w Miejskim Gimnazjum Męskim. 24 maja 1945 roku objął stanowisko dyrektora Szkoły i pozostał nim do 30 marca 1950 roku. Następnie pracował w obecnym III LO im. A. Mickiewicza. W 1966 roku przeszedł na emeryturę. Był także radnym miasta Katowic. Odznaczony między innymi: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem X-lecia, Złotą Odznaką Zasłużonego dla Rozwoju Województwa Katowickiego. Pochowany na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie.

Henryka Mitkowa - dyrektor szkoły w 1950 roku
dyrektor szkoły od 1 kwietnia do 31 sierpnia 1950 roku. Później dyrektor obecnego IV LO im. Stanisława Maczka.

Jan Śliwa - dyrektor szkoły w 1950 roku
dyrektor szkoły od 1 września do 31 października 1950 roku. Później dyrektor obecnego IV LO im. Stanisława Maczka.

Juliusz Pęksa - dyrektor szkoły w latach 1950 - 1951
dyrektor szkoły od 1 listopada 1950 do 28 lutego 1951 roku. Z powodu codziennych dojazdów z Krakowa dr Juliusz Pęksa zrezygnował ze stanowiska dyrektora po czterech miesiącach pracy.

Tadeusz Poniewierski - dyrektor szkoły w latach 1951 - 1956
(ur. 23 listopada 1909 roku w Warszawie) w latach 1935-1939 był nauczycielem w Szkole Powszechnej w Chrzanowie. Wojnę spędził w lasach Gór Świętokrzyskich. Po wojnie, 24 listopada 1945 rozpoczął pracę w Szkole Podstawowej im. M. Konopnickiej w Chorzowie. W 1948 roku podjął pracę w Liceum Ogólnokształcącym im. M. Kopernika jako nauczyciel języka polskiego na stopniu podstawowym. 1 marca 1951 objął stanowisko dyrektora Szkoły, będąc wcześniej zastępcą. W 1955 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Aby móc kontynuować naukę, zrezygnował ze stanowiska dyrektora i w lipcu 1956 roku przeszedł do Liceum Ogólnokształcącego na Koszutce w Katowicach. W 1961 zorganizował Szkołę Podstawową nr 59, której był dyrektorem w latach 1961 - 1969. W 1972 przeszedł na emeryturę. Pełnił funkcję prezesa Zarządu Miejskiego LOP w Katowicach. Odznaczony między innymi: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem X-lecia, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką Zasłużonego dla Rozwoju Województwa Katowickiego.

Kazimierz Raczek - dyrektor szkoły w latach 1956 - 1967
(ur. 24 stycznia 1920 roku w Modlinie, zm. 8 lipca 1974 roku w Katowicach) w 1938 roku ukończył Państwowe Gimnazjum w Chrzanowie, a następnie podjął naukę w Pedagogium, lecz niestety wojna przerwała naukę. We wrześniu 1939 roku brał czynny udział w obronie Katowic w szeregach harcerzy. Złapany przez hitlerowców trzykrotnie próbował zbiec na Węgry. Ostatecznie został wysłany w 1940 roku pierwszym transportem do obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Otrzymał numer 720. Wykupiony przez rodzinę 19 września 1941 roku. Do końca wojny przebywał w rodzinnym mieście będąc pod stałym nadzorem niemieckich władz. Po wyzwoleniu, w lutym 1945 roku rozpoczął pracę w Szkole Podstawowej nr 10 w Katowicach. W 1953 roku ukończył studia I stopnia na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, a w 1954 studia na Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach. We wrześniu 1956 roku objął stanowisko  dyrektora Liceum im. M. Kopernika, które piastował do sierpnia 1967 roku. W tym okresie był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Katowicach, a także kuratorem społecznym nad nieletnimi. W 1967 roku ukończył Wydział Pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim. We wrześniu tego roku podjął pracę w Studium Nauczycielskim, a po jego reorganizacji w Poradni Wychowawczo-Zawodowej. Jako dyrektor Kopernika wprowadził m.in. nowe formy obrzędowości szkolnej jak Zjazdy Absolwentów, Święto Szkoły czy Odznakę Honorową Liceum. Wraz z Profesor Izabelą Markiewicz - romanistką, był inicjatorem eksperymentu językowego. Był także inicjatorem budowy nowego gmachu Szkoły. Odznaczony między innymi: Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem X-lecia, Złotą Odznaką ZNP, Złotą i Srebrną Odznaką Zasłużonego dla Rozwoju Województwa Katowickiego.

Józef Rąba - dyrektor szkoły w latach 1967 - 1976
(ur. 11 października 1913 roku w Dankowicach) w 1934 roku ukończył Seminarium Nauczycielskie w Pszczynie i w tym samym roku podjął pracę w szkołach podstawowych w Łagiewnikach, a następnie w Lipinach Śląskich. W okresie okupacji pracował w kopalni węgla Brzeszcze koło Oświęcimia. Pracował wówczas w tajnym nauczaniu na poziomie podstawowym. Po zakończeniu wojny podjął pracę jako kierownik w Szkole Podstawowej nr 2 w Starej Kuźni. W latach 1946 - 1948 dokształcał się na Wyższym Kursie Nauczycielskim w Katowicach, a następnie w 1948 roku podjął studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej na kierunku chemii i biologii, które ukończył w 1951. W 1952 roku uzyskał tytuł magistra na Uniwersytecie Łódzkim. W latach 1951 - 1958 pełnił funkcję zastępcy dyrektora w VII Liceum Ogólnokształcącym w Katowicach Ligocie, a w latach 1965 - 1967 dyrektorem Liceum dla Pracujących nr 2 w Katowicach Szopienicach. W 1967 roku objął stanowisko dyrektora I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika. Był inicjatorem m.in. utworzenia Izby Pamięci Narodowej czy Szkolnego Koła Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej. W 1976 roku przeszedł na emeryturę. Odznaczony między innymi: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Zasłużonego dla Rozwoju Województwa Katowickiego, Złotą Odznaką ZNP. Został wpisany do Księgi Ludzi Zasłużonych dla miasta Katowic.

Jerzy Surman - dyrektor w latach 1976 - 1987
(ur. 22 sierpnia 1933 w Paczułkowicach, zm. 27 października 2006 w Katowicach) absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego (1955), nauczyciel języka polskiego w I LO im. S. Żeromskiego w Bytomiu, Liceum Muzycznym i III LO im. A. Mickiewicza w Katowicach. Od 1970 do 1976 roku dyrektor V LO im. Wł. Broniewskiego w Katowicach. Dyrektor I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika od 1976 do 1987 roku. Inicjator eksperymentalnych klasy językowe i wymiany ze szkołami we Francji. W 1987, po wybraniu go na prezesa Zarządu Okręgowego ZNP, oddelegowany do pracy związkowej. Członek Okręgowego Komitetu Olimpiady Języka Polskiego oraz Zarządu Oddziału Towarzystwa Przyjaźni Polsko - Francuskiej, pełniący także funkcje wiceprezesa. Odznaczony między innymi: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnymi Palmami Akademickimi (Francja), Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Teresa Wierzbicka - dyrektor w latach 1987 - 2009
absolwentka polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, nauczycielka języka polskiego w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych. Od 1985 nauczycielka języka polskiego w I Liceum Ogólnokształcącym im. M. Kopernika. Od 1987 do 2009 roku dyrektor tejże placówki. W 1990 roku podejmując inicjatywę Ambasady Francji i MEN-u wdrożyła w życie projekt utworzenia w szkole klas dwujęzycznych z językiem nauczania francuskim, a w 1999 roku, w związku z reformą edukacji, jej zaangażowanie doprowadziło do utworzenia 3-letniego Gimnazjum Dwujęzycznego. W 2001 roku dekretem Premiera Republiki Francuskiej otrzymała od Ministra Edukacji Narodowej Francji order Palm Akademickich za swój wkład w rozpowszechnianie kultury francuskiej w Polsce. Order stał się uhonorowaniem jej dotychczasowej pracy. W roku 2009 przeszła na emeryturę.

Witold Terlecki - dyrektor od 2009 roku
absolwent naszego liceum (1981). Ukończył studia na Wydziale Nauk Społecznych na Uniwersytecie Śląskim i Studia Podyplomowe na Wydziale Organizacji i Zarządzania Politechniki Śląskiej w zakresie Zarządzania Placówką Oświatową. Nauczyciel historii i wiedzy o społeczeństwie w katowickich szkołach podstawowych kolejno: nr 11 im. T. Kościuszki, nr 54 im. M. Konopnickiej, a od 1987 roku w I Liceum Ogólnokształcącym im M. Kopernika. Od roku 2009 dyrektor Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 1 im. Mikołaja Kopernika. W 2011 roku odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej